ลมเย็นรินรื่นริ้ว……….ลอยธาร
จันทร์เด่นส่องฟ้าบาน….อยู่เจ้า
ผาสูงเงียบสงบนาน…….นิ่งคู่
ชีพหนึ่งลับร้างเศร้า…….แต่น้ำยังไหล
ฤดูเหมันต์ครา……………..เดือนเจ็ดค่ำลอยฟ้า
เรือเคลื่อนล่องนทีมา……….แซมและสหายทัศนา
ลมเย็นพัดผ่านฝั่ง………….คลื่นลอยดั่งไร้แรงกล้า
จอกสุราทั้งสองยกพา……….กลอนจันทร์จ้าขับขานไป
แสงจันทร์ส่องฟ้ากว้าง…….ดวงดาวพร่างแสงไสว
น้ำค้างส่องประกายไกล………เรือน้อยล่องลำนที
ขับกลอนพร้อมเสียงขลุ่ย…….คลื่นน้ำลุยลอยยินดี
แม้นชีพนั้นย่อมริบหรี่………แต่นทีอยู่คงนาน
ธรรมชาติยืนยงมั่น………….ฟ้าดินนั้นไม่แปรผัน
จันทร์และน้ำเคียงกัน………..นิรันดร์กาลมิคลายคลอน
ทั้งชีวิตคนเรานั้น……………เพียงสั้นสลายราญรอน
อย่าเศร้าโศกทุกข์ตัดทอน….ฟ้าดินพรหมลิขิตเอง
Leave a ReplyCancel reply